Margaret Atwood has a writing style that I admire and love. I had already read “the handmaid’s tale” and “alias Grace” by her, so when I found her book “Penelope”, a book about Greek mythology, in the library, I had to read it.

The world is filled with hate, hate towards other people, hate that comes from fear of things that are different or from fear of people who are different. A group of people that gets a lot of hate in Europe are Muslims. An example: the hijab is forbidden to wear at school.

After reading and loving “Dear Martin”, I was curious towards Stone’s other books, especially “Odd one out” (Dutch title being “zij en ik”). I heard that “Odd one out” had a bisexual character in it, and Nic Stone being a bisexual herself, I was very interested in the book. Unfortunately, the book turned out to be nothing for me, and I even found it offensive at times.

The first time I read “13 reasons why”, I was 13, maybe 14, and I didn’t know anything about suicide. At that time I loved this book for showing me how the world isn’t easy for everyone. It told me that life can be hard, and can doven our spirit completely to the point where we don’t want to live anymore.

De zeventienjarige Ivy Maron heeft één grote droom: modeontwerpster worden. Ze zit op de modevakschool en werkt hard aan haar toekomst. Met al dat schoolwerk en haar nieuwe vriend Sander heeft Ivy nog weinig tijd voor haar beste vriendinnen Kim en Marsha. Sander noemt Ivy’s vriendinnen kinderachtig en vindt dat ze afstand moet nemen. Maar Kim en Marsha maken zich zorgen om Ivy. Wat weet ze eigenlijk over Sander? Niet veel, zo blijkt. En wat ze over hem weet, durft Ivy niet met haar vriendinnen te delen ...“Dubbelleven” van Chinouk Thijsen is een boek vol spanning. Ik dacht dat dit boek minder spannend zou zijn dan haar thriller “Fataal spel”, maar dit is absoluut niet zo. Meer nog, ik vind dit boek zelfs beter dan “Fataal spel”. Er zit vooral spanning in, omdat we zelf soms willen zeggen tegen het hoofdpersonage: “Geloof het niet!” Of “doe het niet!” Maar natuurlijk doet ze het dan toch wel. We weten wel hoe de vork in de steel zit, maar het hoofdpersonage duidelijk niet. Het verhaal is geschreven in een makkelijke schrijfstijl, waardoor je het boek makkelijk in een ruk kan uitlezen. (Dit heb ik dan ook gedaan.) Echter is het boek wel erg zwaar qua thematiek. Dit kan je dus ook best niet lezen als je het daar snel moeilijk mee hebt. Ook is het een verhaal dat nogal een indruk op je nalaat.De cover vind ik zelf echt prachtig. Hij is eigenlijk in twee delen verdeeld, waarvan één een afbeelding is van een meisje en aan de andere kant zien we een tekening van dit meisje op ontwerp papier. Vooral de kleur is echt prachtig. (Het is een van mijn lievelingskleuren.)Ergens in het boek heb ik wel een foutje gevonden dat me toch een beetje stoorde, maar dat heb ik nogal snel. Er stond dat hij de struik zag bewegen en dan zegt hij plots tegen Ivy dat ze het zich wel moet ingebeeld hebben. Dit klopt inhoudelijk dus niet, maar goed, op zich ben ik aan het door beitelen op een miniem dingetje.